przynosiła jakieś zmiany. Zazwyczaj robiła sporo zamieszania, dzieliła, tasowała, reorganizowała życie. Bilans tych roszad był zazwyczaj dodatni, nawet jeśli pozory zrazu mówiły co innego. Każdej oczekiwałam z podekscytowaniem, ale i obawą. Były jak karty Tarota - tajemnicze, niepokojące, a los, który wieszczyły nie do uniknięcia. Dla mnie niezmiennie rok kończył się i zaczynał jesienią.
Najszczęśliwsze moje dni, narodziny i spełnienia miłości; bolesne rozstania, wzruszenia, gorzkimi łzami pisane pożegnania - wielkie chwile i znaczące daty - rozkwitają wraz z czerwienią liści, w kolejnych kalendarzach nowe celebracje. Wiele rocznic mi jesień przynosi.
Tegoroczna jest najpiękniejszą jaką widziałam w Irlandii. Złoto na drzewach, zapamiętane podczas spacerów pełnymi kasztanowców łódzkimi parkami, dziś odbija się w oczach, tańczy płomieniem w przeglądających się w rzece koronach.
Cudownie piękna, złota irlandzka jesień...
A we mnie spokój i cisza mącone jedynie krzykiem przelatujących nad głową ptaków. Wolniejszy krok, dłuższe minuty. I żar, który mimo temperatur, ta jesień mi przywróciła.
- Będę ciepło myślał o tobie tej nocy.
- A ja będę ciepło o tobie śniła...
Chyba jestem u kresu bardzo długiej i wyczerpującej drogi...
Najszczęśliwsze moje dni, narodziny i spełnienia miłości; bolesne rozstania, wzruszenia, gorzkimi łzami pisane pożegnania - wielkie chwile i znaczące daty - rozkwitają wraz z czerwienią liści, w kolejnych kalendarzach nowe celebracje. Wiele rocznic mi jesień przynosi.
Tegoroczna jest najpiękniejszą jaką widziałam w Irlandii. Złoto na drzewach, zapamiętane podczas spacerów pełnymi kasztanowców łódzkimi parkami, dziś odbija się w oczach, tańczy płomieniem w przeglądających się w rzece koronach.
Cudownie piękna, złota irlandzka jesień...
A we mnie spokój i cisza mącone jedynie krzykiem przelatujących nad głową ptaków. Wolniejszy krok, dłuższe minuty. I żar, który mimo temperatur, ta jesień mi przywróciła.
- Będę ciepło myślał o tobie tej nocy.
- A ja będę ciepło o tobie śniła...
Chyba jestem u kresu bardzo długiej i wyczerpującej drogi...
Dodany: 13.10.2009 12:32:50 przez
maszka (4.48)
Komentarze (2)
O Mnie
pozostalości po myślach nietrwałych
Poprzednie Wpisy
Kto Obserwuje Tego Bloga?
Wszystkich obserwujących: 6
Blogi innych użytkowników
